T Ü R K Ç E

D E U T S C H

İSİM:   Canlı ve cansız varlıkları, duygu ve düşünceleri, çeşitli durumları bildiren   kelime, ad. Örnekler: Kitap, Deniz, Ağaç, Kaşık, Çim, Kapı, Demir, Ev, vb.

Das NOMEN (SUBSTANTİV):   deklinierbares Wort, das weder Pronomen noch Artikel ist. Z.B: das Buch, das   Meer, der Baum, der Löffel, der Rasen, die Tür, das Eisen, das Haus, u.s.w.

SIFAT: Bir   adı, nitelik, nicelik, yer, sıra vb. bakımından niteleyen, belirten kelime,   ön ad. Örnekler: renkli, güzel, mavi, kirli, uzun v.s.

Das ADJEKTİV   (EİGENSCHAFTSWORT): Wort, das ein Wesen oder Ding, ein Geschehen, eine   Eigenschaft oder einen Umstand als mit einem bestimmten Merkmal, mit einer   bestimmten Eigenschaft versehen kennzeichnet. Z.B: bunt, schön, blau, dreckig, lang u.s.w.     

ZAMİR:   Kişilerin ve canlı cansız ad grubundaki varlıkların yerini tutma, onları   işaret veya soru yolları ile temsil etme görevi yüklenmiş olan ad soylu   kelime türü. Örnekler: Şahıs gösteren   ben, sen, o, bunlar, şunlar, onlar, şahıs zamirleri, dönüşüklülük gösteren   kendim, kendin, kendi, kendisi, kendimiz, kendiniz, kendileri zamirleri; bu,   şu, o, bunlar, şunlar, onlar işaret zamirleri; biri, birisi, başkası, herkes,   kimse vb. belirsizlik zamirleri; hangisi, kim, ne, neyi, neden vb. soru   zamirleri gibi türleri vardır.

Das PRONOMEN (FÜRWORT):   Besitzanzeigendes, hinweisende Worte, Fürwort.   Z.B: meine, unsere, euer, dieser, niemand   u.s.w.

FİİL:   Bir kılışı, bir oluşu veya bir durumu anlatan; olumlu ve olumsuz şekillere   girebilen kelime. Örnekler: koşmak, tutmak, büyümek, susmak, durmak, yazmak,   v.b.

Das VERB (ZEİTWORT):   flektierbares Wort, das eine Tätigkeit, ein Geschehen, einen Vorgang oder   einen Zustand bezeichnet. Z.B: laufen, fangen, wachsen, schweigen, stehenbleiben, schreiben, u.s.w.

EDAT:   Cümlenin kurulmasına yardımcı olan,kendi başına anlamı olmayan sözcüklere   denir. Örnekler: gibi, için, ile, -den beri, -e kadar, -e doğru v.b.

Die PRÄPOSİTİON: Allgemeine   Bezeichnung für Wörter außerhalb der nominalen und verbalen Kategorien wie:   Partikel, Konjunktion, Interjektion, Artikel, Präposition u.s.w. (an, auf, bei, für, wegen, zu)

ZARF:   Bir sıfattan, bir fiilden, bir fiilimsiden veya başka bir zarftan önce gelip,   bu kelimelerin anlamlarını hal, zaman, yer ve nicelik bakımından   kuvvetlendiren ya da belirleyen kelimeye Zarf denir. Örnekler: Çok   çalışkan…., Yrın gidecekmiş, Seni   epeyce bekledi v.b.

Das ADVERB: Wort, das ein im   Satz genanntes Verb, ein Substantiv, ein Adjektiv oder ein anderes Adverb   seinem Umstand nach näher bestimmt; Umstandswort (z. B. abends, drüben, fatalerweise)

BAĞLAÇ:   Kendi başlarına anlamları olmayan, fakat, cümleleri veya cümle içindeki   benzer sözcükleri birbirine bağlayan sözcüklerdir. Örnekler: Fakat, ve, ama,   ile, örneğin, ki, v.b.

Das BİNDEWORT (die Konjunktion):   Wort, das Haupt- und Gliedsatz oder Satzglieder verbindet   (z. B. und, obwohl);